สังเกตหรือไม่ เมือนักเตะระดับเทพของทีมชาติบราซิลอยู่ในช่วงขาลง พวกเขาต้องกลับมาตายรังที่บ้านเกิดเสมอ
โรนัลโด้ R9, อาเดรียโน่, โรแบร์โต้ คาร์ลอส, โรบินโญ่, โรนัลดินโญ่ และล่าสุดอย่าง เนย์มาร์ ต่างกลับมาหาสโมสรในลีก บราซิล ซีรี่เอ กันทั้งสิ้น พร้อมกับลดเงินเดือนจากที่เคยได้รับตอนพีก ๆ หลายเท่า
เงินหาย บอลยุโรปก็ไม่ได้เล่น แต่มันมีบางอย่างที่ไม่ว่าที่ไหน ๆ ก็ให้ไม่ได้เหมือนกับ "ที่นี่บราซิล"
เบื้องหลังเงินอันน้อยนิดแต่ใช้ชีวิตเยี่ยงราชาเป็นอย่างไร ? ... ติดตามกับ Main Stand
ทำไมต้องกลับบ้าน ?
อันที่จริงแล้ว นักเตะบราซิลโดยเฉพาะกลุ่มนักเตะระดับแถวหน้าดังชื่อที่กล่าวมาในข้างต้น เมื่อเขามาถึงถึงจุดที่เรียกว่า "ขาลง" จะด้วยสภาพร่างกายที่ไม่ดี ไม่ฟิต ทัศนคติในการใช้ชีวิตนอกสนาม หรือระดับฝีเท้าที่ตกลง ขาดแรงกระต้นและความท้าทาย นักเตะเหล่านี้ยังคงเป็นที่ต้องการของหลาย ๆ สโมสรในลีกระดับที่รองลงมาเสมอ
เหตุผลเพราะนักเตะบราซิลพวกนี้ยังคงมีชั้นเชิง มีความมหัศจรรย์ ทำให้เกมมีความเอ็นเตอร์เทนดึงดูดคนดูได้ เราจึงได้เห็นนักเตะบราซิลหลายคนไปเล่นในลีกแปลก ๆ มากมาย อาทิ เดนิลสัน ปีกตัวแชมป์โลกปี 2002 ที่ย้ายไปเล่นกับสโมสรในลีกเวียดนาม หรือ ริวัลโด้ ที่ไปเล่นให้สารพัดทีมจากสารพัดลีกขนาดเล็กแทบจะทั่วโลก
อย่างไรเสีย ไม่มีที่ไหนที่จะเรียกร้องให้พวกเขากลับมาเท่ากับที่ บราซิล อีกแล้ว และมันมีเหตุผลที่ทำให้พวกเขาหลายคนเลือกตัดสินใจกลับบ้าน
เหตุผลประการแรกที่สำคัญมากคือ คนบราซิลบ้าฟุตบอล และแฟนบอลบราซิลท้องถิ่นต้องการเห็นฮีโร่ของพวกเขากลับมาลงเล่นในลีกสูงสุดของประเทศอีกครั้ง เพราะนักเตะระดับแถวหน้าของบราซิลส่วนใหญ่ จะค้าแข้งในประเทศในช่วงดาวรุ่งเท่านั้น ขึ้นชุดใหญ่ไม่กี่ปีก็จะโดนทีมจากยุโรปซื้อตัวไป
ดังนั้นการได้เห็นฮีโร่ของพวกเขากลับมาโชว์ลีลาที่เคยแต่ได้ดูผ่านจอทีวี จึงเป็นสิ่งที่แฟนบอลแต่ละสโมสรเรียกร้อง และแต่ละสโมสรก็รู้ดีว่า ถ้าพวกเขาเอาดาวเตะระดับฮีโร่ของชาติกลับมาได้ มันจะเป็นกระแสนิยมที่ทำให้คนดูเข้ามาดูในสนามเยอะ และทีมจะได้พื้นที่บนหน้าสื่้อโดยอัตโนมัติ ซึ่งเรื่องของกระแสเหล่านี้ ทำให้สโมสรที่ได้นักเตะดังที่เคยค้าแข้งในยุโรปกลับมาเล่นที่บ้านเกิดอีกครั้ง มีเงินหมุนเวียนเข้ามาอย่างสม่ำเสมอ
"ชาวบราซิลอาจอยากเห็นดาวเด่นของพวกเขาฉายแสงในลีก บราซิล ซีรี่เอ แม้บ่อยครั้งที่การย้ายกลับมาเล่นในลีกบ้านเกิด ถือเป็นการยืนยันว่ามันเป็นการสิ้นสุดอาชีพของพวกเขา พวกเขามาถึงขาลงแล้ว"
"สำหรับแฟนบอลต่อให้มันเป็นแบบนั้นก็ไม่สำคัญ ... ฟุตบอลแบบบราซิลคือฟุตบอลที่ไม่เกี่ยวกับขาขึ้น-ขาลง ถ้าคุณทำให้เกมสนุก ใส่ทักษะระดับสุดยอดเข้าไปในเกม ทำให้แฟนบอลคาดเดาไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อบอลอยู่กับเท้าพวกเขา เพราะแบบนี้แฟนบอลจึงยินดีมาก ๆ เมื่อได้เห็นนักเตะที่พวกเขารักกลับมาเล่นที่นี่อีกครั้ง" รูอารีรี เกรโก นักเขียนชาวบราซิล พูดถึงเหตุผลที่แข้งบราซิลต่างพาเหรดกลับมาที่นี่
นักเตะบราซิลชอบอยู่ในที่ที่มีคนรัก พวกเขาเป็น Extrovert (บุคลิกเปิดกว้าง รักการพบปะสังสรรค์) โดยธรรมชาติ ในขณะที่ทีมใหญ่ในยุโรปมองว่าพวกเขาไม่ดีพอ บ้านเกิดของพวกเขากวักมือเรียกให้กลับมาอย่างเต็มใจ แม้เรื่องรายได้จะหดหายไป แต่มันก็ได้อะไรกลับมาหลายอย่างในแบบที่ยุโรปให้พวกเขาไม่ได้
สาเหตุสำคัญที่สุดคือ "ชีวิต"
การไปเล่นที่ยุโรปคือฝันของนักเตะบราซิลทุกคน ไม่มีเหตุผลอะไรมากไปกว่าชื่อเสียง เงินทอง และการได้รับการยอมรับ
พวกเขาไปที่นั่น ได้เรียนรู้ศาสตร์ฟุตบอลในแบบของยุโรปที่เน้นเรื่องความเป็นระบบ เน้นความเป็นทีม พร้อมศาสตร์และศิลป์อีกมากมายที่ต้องยอมรับว่าเหนือกับลีกบราซิลหลายระดับ พวกเขากลายเป็นนักเตะที่เก่งขึ้น ดีขึ้น และดังขึ้น แต่สิ่งที่ยุโรปให้พวกเขาไม่ได้แบบที่บราซิลก็คือ "ชีวิต"
คุณคงเคยได้ยินเรื่องของ โรมาริโอ สมัยเล่นให้ บาร์เซโลน่า ที่เจ้าตัวบอกว่าจะช่วยให้ทีมชนะและยิงให้ได้อย่างน้อย 2 ประตู เพื่อตัวเองได้สิทธิ์ลากลับบ้านเพื่อไปเที่ยวเทศกาลคาร์นิวัล มหกรรมปาร์ตี้ระดับโลกซึ่งจัดในประเทศบราซิล
ไมค่อน แบ็คขวาของ อินเตอร์ มิลาน ก็เดิมพันกับ โชเซ่ มูรินโญ่ กุนซือของทีมว่าจะยิงให้ได้ เพื่อขอสิทธิ์พิเศษในการหยุดเพิ่ม 3 วัน หรือแม้แต่ เนย์มาร์ ในตอนที่เล่นกับ เปแอสเช ที่มีข่าวลือว่าเมื่อถึงช่วงเวลาหนึ่ง เจ้าตัวจะมีอาการบาดเจ็บเป็นประจำ และในช่วงเวลาเดียวกันนั้น เขาจะกลับไปที่บ้านเพื่อฉลองวันเกิดน้องสาวของเขา
นี่คือตัวอย่างคร่าว ๆ ที่พอจะสรุปได้คือ เมื่อพวกเขาพิชิตทุกอย่างได้แล้ว พวกเขากลับโหยหาชีวิตแบบเดิม ๆ ในบราซิล ชีวิตที่อิสระทั้งในและนอกสนาม ไม่มีใครจะหยุดในสิ่งที่พวกเขาคิดจะทำได้
โซคราเตส นักเตะบราซิลชุดแชมป์โลกปี 1982 เคยพูดไว้อย่างเห็นภาพว่า "ผมรู้สึกว่าการไปใช้ชีวิตในยุโรป คุณจะต้องมีระเบียบวินัยมาก ๆ มันดีและถูกต้อง แต่ข้อเสียแบบที่ไม่รู้ตัวก็คือมันจะทำให้คุณลืมตัวตนที่แท้จริงของคุณไป"
"ที่ยุโรป นักเตะจะโดนบังคับให้คิดถึงแต่ฟุตบอลทั้งวันทั้งคืน แต่ที่จริงแล้วชีวิตคนเรามันมีอะไรมากกว่าฟุตบอลเพียงอย่างเดียว ใครจะไปซ้อมทั้งวี่ทั้งวันได้ อย่างน้อยก็ผมล่ะคนหนึ่ง ผมไม่อยากและไม่ชอบฝึกซ้อม ผมอยากออกไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ ไปปาร์ตี้ หรือสูบบุหรี่ในช่วงเวลาที่สุนทรีย์ นั่นแหละมันคือการเห็นคุณค่าของชีวิตในอีกแบบหนึ่ง"
จากที่ โซคราเตส เล่า ดูเหมือนว่านักเตะบราซิลบางคนจะขาดความเป็นมืออาชีพที่จำเป็นในการรักษาอาชีพที่ยาวนานและประสบความสำเร็จ น้อยคนที่จะทำอะไรตามสั่งได้แบบเป๊ะ ๆ เน้นประโยชน์สูงสุดของตัวเองกับทีม และตัดเรื่องความสุขส่วนตัวออกไปได้ทั้งหมด
บางทีนักเตะรุ่นหลังอย่าง โรนัลโด้, โรนัลดินโญ่ และ โรมาริโอ อาจมีความคิดเหมือนกับที่ โซคราเตส บอก พวกเขาทนกับความกดดันมานานแล้ว และก็ประสบความสำเร็จในอาชีพแล้ว
บางทีการกลับไปบราซิลอาจถูกมองว่าเป็นทางเลือกที่ปลอดภัย เพราะมีสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคย ความกดดันน้อยกว่า และมาตรฐานฟุตบอลที่ต่ำกว่า หรือบางทีพวกเขาอาจเชื่อว่าอาชีพการงานของพวกเขาจะยืนยาวกว่าด้วยเหตุผลที่ว่า ไม่เครียด ไม่เจ็บ ซ้อมไม่หนัก และการแข่งขันที่ไม่เข้มข้นเกินความอดทนของตัวเอง
ทั้งหมดนี้มันก็คู่ควรกับจำนวนค่าจ้างที่ได้รับ เพราะโดยทั่วไปสโมสรในบราซิลไม่สามารถเสนอค่าจ้างที่สูงเท่ากับสโมสรชั้นนำในยุโรปได้ แต่เมื่ออายุประมาณ 28 ปี นักฟุตบอลบราซิลชั้นนำในยุโรปมีแนวโน้มที่จะได้รับเงินเดือนมากกว่าที่พวกเขาจะใช้จ่าย เหนือสิ่งอื่นใดคือเรื่องของความรักชาติและความภักดี ถือเป็นคุณสมบัติที่คนบราซิลถูกสอนกันมาตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งเหตุผลที่ว่ามาก็น่าจะเพียงพอที่จะกระตุ้นให้ชาวบราซิลกลับบ้านเกิดได้เป็นอย่างดี
คำพูดของ โรบินโญ่ ในวันที่ย้ายหนีจาก แมนฯ ซิตี้ กลับมาเล่นที่ ซานโต๊ส ยังคงเป็นสิ่งยืนยันเรื่องนี้ได้อย่างดี เขาบอกว่าตนเองยอมเสียเงินค่าเหนื่อยที่หายไปถึง 50% (จาก 160,000 ปอนด์ต่อสัปดาห์ เหลือ 80,000 ปอนด์ โดย แมนฯ ซิตี้ ช่วยออกค่าเหนื่อยให้อีก 50% และพันธมิตรของสโมสรซานโต๊สร่วมช่วยจ่ายอีกส่วนหนึ่งด้วย)
โดย โรบินโญ่ บอกว่า "ผมอาจจะไม่ได้เล่นในเกมระดับสูงอีกแล้ว เงินทองที่เราเคยหาได้ก็จะลดลงมาก แต่เราไม่ควรลืมว่าการใช้ชีวิตให้มีความสุขก็เป็นหนึ่งในสิ่งสำคัญเช่นกัน"
เล่นได้ ... สบายใจ
แม้รายได้จะลดลง และฟุตบอลในลีกบราซิลไม่เข้มข้นเท่ายุโรป แต่ก็ต้องไม่ลืมว่า บราซิล ซีรี่เอ เป็นลีกฟุตบอลที่แข็งแกร่งที่สุดในอเมริกาใต้ และถ้าคุณคิดว่าพวกเขาหมู ก็ให้ดูที่ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก ที่ทีมจากบราซิลที่มักจะได้แชมป์ทวีป กลายเป็นของแข็งสำหรับทีมแชมป์ยุโรปเสมอ ไม่ปล่อยให้ใครมาชนะพวกเขาได้ง่าย ๆ
การมาของนักเตะระดับแถวหน้าอย่าง โรนัลโด้, โรนัลดินโญ่ หรือ เนย์มาร์ ต้องบอกว่าเป็นนักเตะที่ฝีเท้าเหลือกินเหลือใช้ในลีกที่เล่นฟุตบอลที่เน้นเรื่องของทักษะ และการใช้เซ้นส์ มากกว่าการเล่นอย่างมีระเบียบวินัย และมีระเบียบแบบแผน ว่าง่าย ๆ มันเหมาะกับพวกเขาในช่วงวัยหลัง 30 ปี เป็นอย่างมาก
นอกจากพวกเขาจะสนุกกับเกมการแข่งขันและเพลิดเพลินกับวิธีการเล่นที่เหมาะกับ DNA ของตัวเองแล้ว การกลับมาเล่นบราซิลของนักเตะเหล่านี้ ยังมีสถานะและสิทธิพิเศษมากมายหลายอย่างเหลือเกิน หรือพูดง่าย ๆ ก็คือ พวกเขาจะสนิทกับเฮดโค้ชหรือประธานสโมสร และมีการตกลงมาเป็นอย่างดีแล้วว่าพวกเขาสามารถทำอะไรที่เป็นสิทธิพิเศษได้บ้าง
เช่น โรนัลโด้ R9 นั้นได้รับสิทธิ์พิเศษ การกินเที่ยวและใช้ชีวิตในช่วงที่การแข่งขันไม่ได้กระชั้นชิดจนเกินไป นอกจากนี้เขายังได้รับอนุญาตให้ไปปาร์ตี้ทางสังคมตามสมควร โดยเฉพาะงานของเหล่าสปอนเซอร์ที่มักจะช่วนนักเตะดังไปเป็นแขก VIP ในงานนั้น ๆ โดยในรายของ โรนัลโด้ นั้นแสนสบาย เพราะ ไนกี้ เป็นคนช่วยออกค่าเหนื่อยเขา และ ไนกี้ ก็เป็นสปอนเซอร์ของสโมสร โครินเธียนส์ ด้วย เรียกได้ว่าบารมีสปอนเซอร์คุ้มหัวสบาย ๆ
มีเรื่องเล่าว่าเขาพานักเตะในทีมแหกแคมป์เก็บตัว ด้วยการเรียกเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวมารับจนกลับมาซ้อมตอนเช้าตรู่ แต่โค้ชของทีมก็ทำเป็นหลับตาข้างเดียวสำหรับเหตุการณ์นี้ เพราะสุดท้าย โรนัลโด้ ก็ยังมีพิษสงยิงประตูแหลกจนพาทีมเป็นแชมป์ได้ในตอนจบ
ขณะที่ โรนัลดินโญ่ ตอนที่เล่นให้ ฟลานเมงโก้ กับ แอตเลติโก มิเนโร่ นั้นก็ได้รับสิทธิ์พิเศษในการขาดซ้อมในวันที่เขามาซ้อมไม่ไหวจริง ๆ ... แน่นอนว่าวันไหนที่เขาไม่ไหว มันคงไมใช่สาเหตุจากอาการบาดเจ็บหรือความฟิต ส่วนใหญ่น่าจะเป็นการดื่มและปาร์ตี้ยันฟ้าสว่าง จนเขาลุกมาซ้อมไม่ไหว
ซึ่งเรื่องทั้งหมดมันจบง่ายอย่างที่ได้กล่าวไป นั่นคือคุณไม่ต้องสั่งไปสอนนักเตะพวกนี้เยอะ พวกเขาผ่านเกมระดับโลกมานับไม่ถ้วน เมื่อถึงเวลาลงสนาม เขายังคงเป็นคนที่คุณไว้ใจได้เสมอ
บราซิลคือดินแดนแห่งความสนุก และนักเตะบราซิล ก็คือชาวบราซิลที่เอ็นจอยกับชีวิตและชอบมีปฏิสัมพันธ์กับคนหมู่มาก ... เช่นนั้นเอง เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาแก่ตัวลง เล่นในยุโรปไม่ไหว พวกเขาก็ไม่ลังเลจะกลับบ้าน เพราะที่นี่ คือเวทีที่ให้ชีวิตของพวกเขากลับมามีความสุขอีกครั้ง แถมยังทำไปพร้อม ๆ กับการเตะบอลซึ่งเป็นอาชีพหลักในการหาเลี้ยงชีพของพวกเขาอีกด้วย
แหล่งอ้างอิง
https://www.theguardian.com/football/2010/feb/07/corinthians-ronaldo-brazil-football
https://medium.com/whatahowler/brazils-finest-who-fade-away-25487bbc437a.
https://bleacherreport.com/articles/572090-ronaldinho-moves-to-flamengo-why-more-brazilian-players-should-follow-suit
