ในช่วงปลายทศวรรษที่ 80 ไมค์ ไทสัน คือสุดยอดมวยรุ่นใหญ่ของโลกผู้ไร้เทียมทาน และไม่มีใครเอาชนะเขาได้เลย จนกระทั่งเวลาได้ล่วงเลยมาถึงวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 1990 หรือวันนี้เมื่อ 32 ปีที่แล้ว ไมค์ ไทสัน ก็ต้องพบกับความพ่ายแพ้ครั้งแรกในชีวิตชนิดที่ต้องลงไปนอนกองกับพื้นสังเวียน
ไฟต์นั้นเป็นอีกหนึ่งไฟต์ที่ ไทสัน ต้องป้องกันแชมป์โลกรุ่นเฮฟวี่เวท 3 สถาบันทั้ง WBA, WBC และ IBF มาพร้อมกับสถิติ ชก 37 ชนะ 37 ชนะน็อค 33 ส่วนทางผู้ท้าชิงอย่าง เจมส์ "บัสเตอร์" ดักลาส ไม่เคยเป็นแชมป์โลกมาก่อนเลย แถมยังมีสถิติการชกค่อนข้างธรรมดาที่ ชก 34 ชนะ 29 ชนะน็อค 19 แพ้ 4 เสมอ 1
เมื่อวันแข่งมาถึง ไทสัน ที่ซ้อมมาน้อยกว่าอาศัยชั้นเชิงและความเก่งบดนวด ดักลาส มาตลอด 7 ยก ก่อนที่ ไทสัน จะส่ง ดักกลาส ลงไปนับน็อคได้ครั้งแรกที่ยก 8 จากนั้นในยกที่ 9 ทั้งคู่ก็เปิดหน้าแลกวัดกันไปเลยว่าใครคือเบอร์หนึ่ง ซึ่งทั้งคู่ก็เริ่มออกอาการมึนให้ได้เห็นนิด ๆ
การชกดำเนินมาถึงยกที่ 10 ทั้งคู่กลับมาแลกหมัดอีกครั้ง แต่ช่วงกลางยก ดักลาส ถือโอกาสที่ ไทสัน ยังไม่ทันตั้งตัวหลังถูกกกรรมการแยก ยิงหมัดซ้ายเข้าหน้า ไทสัน สองหมัดติดจนออกอาการมึน และแล้ว ดักลาส ก็จัดหมัดชุดใหญ่แบบเบิ้ม ๆ เข้าเต็มหน้าเต็มคาง ไทสัน จน "มฤตยูดำ" ล้มทั้งยืน ฟันยางกระเด็นหลุดปาก
เมื่อ ไทสัน จะลุกขึ้นมาชกต่อ เขาก็ยังเซแถมตาลอยอีกต่างหาก จนผู้ตัดสิน ออกตาวิโอ เมย์รัน ยุติการชกให้ ดักลาส ชนะน็อคไปในเวลา 1 นาที 22 วินาทีของยกที่ 10 กระชากเข็มขัดแชมป์โลกไปครอง ส่วน ไทสัน ก็ได้พบกับความพ่ายแพ้ครั้งแรกในชีวิตอย่าหมดสภาพ
อย่างไรก็ดี หลังจาก ดักลาส คว้าแชมป์โลกอย่างยิ่งใหญ่มาได้ เขาก็ไม่สามาถป้องกันแชมป์ได้หลังไฟต์ต่อมาเขาแพ้น็อคยก 3 ให้กับสุดยอดมวยอย่าง อีวานเดอร์ โฮลี่ฟิลด์ ในเดือนตุลาคมปี 1990
ที่มา :
https://en.wikipedia.org/wiki/Mike_Tyson_vs._Buster_Douglas
