ตามหลักภาษาศาสตร์ โครงสร้างชื่อของคนเวียดนามโดยทั่วไปประกอบด้วย 3 ส่วนหลัก คือ นามสกุล (Họ), ชื่อกลาง (Tên đệm) และชื่อตัว (Tên) โดยการตั้งชื่อแบบนี้แตกต่างจากหลายประเทศที่ชื่อจะอยู่ก่อนนามสกุล แต่ในเวียดนามนามสกุลจะมาก่อนเสมอ
เรียงลำดับนามสกุลอยู่ข้างหน้า ตามด้วยชื่อกลาง แล้วจึงเป็นชื่อตัว เช่น ชื่อ เหวียน ถิ บิค เตวียน "Nguyễn Thị Bích Tuyền" จะมี นามสกุล = Nguyễn (เหวียน), ชื่อกลาง = Thị (ถิ), ชื่อตัว = Bích Tuyền (บิค เตวียน)
โดยชื่อกลางของเวียดนามมักใช้บ่งบอกเพศของบุคคลเป็นสำคัญ ผู้หญิงเวียดนามมักใช้คำกลางว่า “ถิ” (Thị) คล้ายกันกับชื่อไทยที่เราอ่านจะรู้ทันทีว่าเป็นชื่อผู้หญิง เช่น สมหญิง , สมศรี , ศรัญยา เป็นต้น
ส่วนชื่อของผู้ชายเวียดนามจะมีคำกลางหลายแบบ เช่น "Văn" (วัน), "Hữu" (ฮิ่ว), "Dức" (ดึ๊ก), "Trọng" (จ่อง) คล้ายกันกับชื่อชายไทยอย่าง สมปรารถนา , สมชาย , สมศักดิ์ , ศรัณยู เป็นต้น
อย่างไรก็ตาม ต่อให้ตามเพศสภาพแท้จริงเป็นผู้ชาย แต่ใช้ชื่อ สมหญิง ก็ไม่ได้มีข้อห้ามทางกฎหมายอย่างเฉพาะเจาะจงเช่นเดียวกันการตั้งหรือเปลี่ยนชื่อเป็น เหวียน ถิ บิค เตวียน (Nguyễn Thị Bích Tuyền) ก็ไม่ได้มีข้อห้ามแต่อย่างใด เพียงแค่อาจไม่ถูกต้องตามธรรมเนียม ประเพณีภาษาและวัฒนธรรมของเวียดนาม เท่านั้น
ไม่ว่า “น้องตู้เย็น” เหวียน ถิ บิค เตวียน จะใช้ “ถิ” (Thị) ระบุตัวตนว่าเป็นหญิง แต่สุดท้ายแล้วกลับปฏิเสธการตรวจเพศสภาพไปก็ไร้ความหมาย และปล่อยให้ความสงสัยเป็นเรื่องของแฟนกีฬาวอลเลย์บอลไทยต่อไป
